Kıtmir, Efsane Hayvan, Köpek, Hz. Musa, İslam, Hristiyanlık, Yahudilik, İyilik, Sadakat, Sadık, Kıtmir’in Arkadaşları, Eshab-ı Kehf, Kehf Ashabı, Kehf Eshabı, Devrin Kralı, Zalim Kral, Kehf Suresi, Sadık Köpek.
Kıtmir’in Hikayesi
Taş duvarlarla çevrili bir şehirde zalim bir kral hüküm sürüyormuş. Bu kral, kendisini beğenen ve putlara tapan insanlardan oluşan bir orduya sahipmiş. Şehir halkı bu kralın şiddetli yönetimi altında büyük sıkıntılar çekiyormuş. İçlerinden bir grup ise putlardan uzaklaşıp Allah’a inanmış ve yalnızca O’na ibadet etmeye başlamışlar. İnanmış bu kimseler zamanla aralarındaki görüş ayrılıkları yüzünden farklı mezheplere ayrılmışlar. Bir gün aralarından en genç olanı çıkıp kralın huzuruna gelerek: “Ey kral! Siz putlara tapıyorsunuz ama ben O’na hiçbir ortağı olmayan ve her bakımdan tek olan Allah’a inanıyorum” dedi. Kral onun sözlerini duyunca öfkelendi ve yakalanıp cezalandırılmasını emretti. Genç mümin, zulüm ve işkenceler karşısında inancından vazgeçmedi. Nihayet imanlı arkadaşlarıyla birlikte tekrar kralın huzurına getirildi ve bu defa kral onları affetmekle beraber dinlerine dönmezlerse hepsine işkence yapılmasını emretti. Müminler bunun üzerine: “Bize düşen yalnızca Allah’a dayanıp O’nun yolunda sabretmektir” dediler.
İşkencenin arttığı bir dönemde müminlerden en yaşlısı: “Kendimizi bu zalim kralın şerrinden kurtaramazsak sonsuza kadar cehennemde kalabiliriz. En iyisi hep beraber bu şehri terkedelip kurtuluşa erelim” dedi. Bunun üzerine müminler yola koyuldular ve yedi kişi oldukları halde gece vakti şehrin dışına çıkıp putların ve zalimlerin olduğu yerden uzaklaştılar. Yolda giderken bir mağaraya girdiler. Allah onların işlerini kolaylaştırdı. Onların mağarada güzelce uzanıp dinlenmelerine vesile oldu.
Bu sırada kral, onlardan haber almak için adamlar göndermiş ancak bulamamış. Daha sonra onların izini bulup mağaraya geldiler ve orada uyumakta olduklarını gördüler. Kıtmir adında sadık bir köpekleri vardı. Kıtmir kapının önünde yatıyordu. Kehf Ashabının yanına gelenler onun çok sadık bir köpek olduğunu söylediler ve onun yüzünden Eshab-ı Kehf denildiler.
Eshab-ı Kehf uyanıp keyifli bir şekilde kalktılar. Aralarında en yaşlısı dışarı çıktı ve orada çalışan adamlara: “Bize düşen yalnızca Allah’a dayanıp O’nun yolunda sabretmektir” dedi. Onlar ellerindeki paraları altın ve gümüşü ona verdiler. Adam şehre döndüğünde herkesi çok şaşırtacak bir durumla karşılaştı. Artık kimse putlara tapmıyordu. Bütün halk doğru yola gelmişti.
Eshab-ı Kehf tekrar mağaraya döndüler. Allah onlara hem uzun ömür hem de güzel yüzlü gençler olarak Cennette kalmayı nasip etti. Onların kıssası hayvanlarıyla beraber kıyamete kadar sürecek şekilde efsanevi bir şekilde meşhur oldu.